การฟ้องศาล, อุทธรณ์,
ฎีกา
การฟ้องศาลในภาษาฝรั่งเศสสามารถใช้ได้หลายคำ แต่ละคำมีความแตกต่างกัน
บางครั้งใช้แทนกันได้
แต่บางครั้งหากเลือกใช้ไม่เหมาะสมทำให้ความหมายเปลี่ยนไปจึงควรใช้ด้วยความระมัดระวัง
การฟ้องศาลชั้นต้น มักใช้กริยา
Saisir le tribunal
หรือ Saisir le juge
หรืออาจใช้กริยา
Demander
เช่น demander
le divorce devant le tribunal
(ฟ้องหย่า) หรือ
demander les dommages intérêts
(ฟ้องเรียกค่าเสียหาย)
หากต้องการพูดว่า ยื่นฟ้อง(ผู้ใด) จะต้องใช้กริยา
assigner quelqu'un
devant un tribunal
หากเป็นการฟ้องศาลปกครองเพื่อขอเพิกถอนคำสั่งทางปกครองควรใช้คำว่า
Déférer
un acte administratif au tribunal
หรือ
Attaquer un acte administratif devant le
tribunal
ในกรณีที่เป็นคดีอาญา
ผู้เสียหายไม่สามารถฟ้องศาลได้เอง แต่ต้องเข้าร่วมกับฝ่ายอัยการ ให้ใช้คำว่า
constituer la partie civile
กรณียื่นคำร้องเพื่อขอให้ศาลพิจารณาอย่างเร่งด่วนจะใช้คำว่า
Saisir le juge de référé
การอุทธรณ์ ใช้กริยา
interjeter appel
หรือ
déférer le jugement en première instance au juge
d'appel หรือ
faire appel du
jugement en première instance
อย่างไรก็ดี คำว่า faire appel
นอกจากหมายถึงการอุทธรณ์แล้วยังอาจหมายถึง การใช้กระบวนการบางอย่าง หรือคนบางคนเช่น
faire appel aux experts
หมายถึง จะต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญ
การฎีกา ใช้กริยา
former un pourvoi
หากเป็นการร้องต่อศาลฎีกาควรใช้คำว่า
former un pourvoi en cassation
หากเป็นการร้องต่อศาลปกครองสูงสุดใช้คำว่า
former un pourvoi devant le Conseil d'Etat
หน้าหลัก
ดรรชนีคำศัพท์
ในคดีแพ่ง โจทก์ คือ
demandeur หรือ
la partie demandresse
ส่วน จำเลย คือ
défendeur
(ไม่ใช่ défenseur
ซึ่งหมายถึง ทนาย) หรือ la
partie défendresse
เราอาจพบคำว่า
les parties
หรือ les parties au procès
ซึ่งเป็นคำเรียกรวมฝ่ายโจทก์ และจำเลย
ส่วนในคดีอาญา เราเรียกจำเลยว่า
accusé
หรือ
prévenu
ส่วนคำว่า
partie civile
ใช้เรียกผู้เสียหาย (victime)
ซึ่งเป็นโจทก์ร่วมกับฝ่ายอัยการ
นอกจากนี้ เราอาจพบคำว่า
l'intéressé หมายถึง
ผู้มีส่วนได้เสีย ชึ่งอาจหมายถึงโจทก์ หรือจำเลยก็ได้
ในกรณีที่ผู้เสียหายไม่สามารถเป็นผู้ฟ้องได้เอง เช่น
เสียชีวิตไปแล้ว เราเรียกทายาทผู้ใช้สิทธิ์ในการฟ้องศาลแทนว่า
l'ayant cause
ในกรณีคดีปกครอง มักเรียกผู้ฟ้องว่า
le requérant
สำหรับผู้อุทธรณ์จะใช้คำว่า
l'appelant
ส่วนผู้ฎีกาให้ใช้คำว่า
l'auteur du pourvoi (en cassation)
หน้าหลัก
ดรรชนีคำศัพท์
นิติกรรมสัญญาตามกฎหมายฝรั่งเศสใช้คำว่า
Contrat
สามารถแบ่งได้เป็นประเภทต่างๆได้หลายวิธีดังนี้
contrat nommé
คือ สัญญาที่มีชื่อบัญญัติไว้ตามกฎหมาย
พบได้ในประมวลกฎหมายแพ่ง เช่น สัญญาซื้อขาย
(vente),
สัญญาเช่าทรัพย์
(bail),
สัญญาตัวแทน
(mandat),
สัญญาให้
(donation),
สัญญาจ้างทำของ
(contrat d'entreprise)
เป็นต้น
contrat innomé
คือ สัญญาประเภทอื่นๆที่ไม่มีกฎหมายบัญญัติไว้
ซึ่งจะเป็นไปตามหลักอิสระของคู่สัญญา
(principe de l'autonomie de volonté)
contrat synallagmatique
คือ สัญญาต่างตอบแทน เช่น สัญญาซื้อขาย
ผู้ขายมีหน้าที่ต้องส่งมอบสินค้า ส่วนผู้ซื้อมีหน้าที่ต้องชำระค่าสินค้า
contrat unilatéral
คือ สัญญาฝ่ายเดียว เช่น สัญญาฝากทรัพย์(dépôt)กรณีไม่มีบำเหน็จ
ตามกฎหมายฝรั่งเศส
สัญญาฝากทรัพย์เกิดขึ้นเมื่อผู้ฝากนำทรัพย์ไปฝากแก่ผู้รับฝาก ดังนั้น
ผู้ฝากจึงไม่มีหน้าที่ต้องทำอะไรอีก ส่วนผู้รับฝากมีหน้าที่ต้องรักษาทรัพย์นั้นๆ
และนำทรัพย์มาคืนให้
contrat réel
คือ สัญญาที่เกิดขึ้นเมื่อมีการส่งมอบทรัพย์ เช่น สัญญายืม
(prêt)
contrat consensuel
คือ สัญญาที่กฎหมายไม่ได้กำหนดแบบไว้ให้ทำตาม
สัญญาส่วนมากมักจัดเป็นประเภทนี้ เช่น สัญญาซื้อขายซึ่งเกิดขึ้นเมื่อคำเสนอ
(offre)
และคำสนอง
(acceptation) ตรงกัน เป็นต้น
contrat solennel
คือ สัญญาที่กฎหมายกำหนดแบบไว้ให้ทำตาม เช่น สัญญาก่อนสมรส
(contrat de mariage หรือ convention
matrimoniale) ซึ่งมาตรา 1394
ของประมวลกฎหมายแพ่งของฝรั่งเศสกำหนดให้ทำต่อหน้า notaire
contrat (à titre) onéreux
คือ สัญญาที่มีค่าตอบแทน เช่น
สัญญาซื้อขาย
contrat (à
titre) gratuit หรือ
contrat de bienfaisance
คือ สัญญาที่ไม่มีค่าตอบแทน เช่น สัญญาให้
contrat instantané
คือ สัญญาซึ่งเสร็จสิ้นเมื่อมีการกระทำการ
หรือชำระหนี้ในครั้งเดียว เช่น สัญญาซื้อขาย
contrat successif
คือ สัญญาซึ่งมีการกระทำการระยะยาว
หรือการชำระหนี้หลายงวด เช่น สัญญาเช่าบ้าน หรือ สัญญาจ้างแรงงาน
(contrat de travail)
contrat à durée déterminée (CDD)
คือ สัญญาที่มีกำหนดระยะเวลาไว้ล่วงหน้า
contrat à durée
indéterminée (CDI) คือ
สัญญาที่ไม่มีกำหนดระยะเวลา
contrat de gré à gré
คือ สัญญาที่คู่สัญญาตกลงข้อสัญญาร่วมกัน
contrat d'adhésion
คือ สัญญาที่คู่สัญญาฝ่ายหนึ่งเป็นผู้กำหนดข้อสัญญา
อีกฝ่ายเพียงแต่ยอมรับเท่านั้น มักเป็นสัญญาระหว่างผู้บริโภค
(consommateur) กับผู้ประกอบอาชีพ
(professionnel)
contrat aléatoire
คือ สัญญาที่มีความเสี่ยง สิ่งแลกเปลี่ยนไม่แน่นอน เช่น
ลอตเตอรี่
contrat commutatif
คือ สัญญาที่กำหนดสิ่งแลกเปลี่ยนแน่นอน
contrat intuitus personnae
คือ สัญญาประเภทที่ให้ความสำคัญกับคุณสมบัติของคู่สัญญา เช่น สัญญาจ้างแรงงาน
(contrat de travail)
หน้าหลัก
ดรรชนีคำศัพท์
|