 |
||||||||||
|
|
||||||||||
|
ดู TV
ฟังวิทยุ อ่าน นสพ. การ
Set
เพื่อพิมพ์ไทยโทรกลับไทย
IRADIUMโทรกลับไทย
Telerabaisที่ตั้งและแผนที่
Aixการเดินทางและตารางรถ ตารางรถประจำทางใน
AIXตารางรถไป
Marseille
และ
Plan de campagneตารางรถPays
d'Aix ไป Planสภาพอากาศประจำวัน 
ที่
Aix-en-Provence
การติดต่อที่จำเป็น ลิงค์เพื่อนบ้าน |
หญ้าแห้วหมวยเมือง
Aix ต้นเหตุมันเริ่มมาจากการที่ผมดันไปสัญญาปากพร่อยๆ กับบรรณาธิการเจ้าของเว็บแห่งนี้ว่าจะเขียนบทความลงให้เป็นสรณะ พี่อิ๊ก บอกอพ่อทุกสถาบันของเรา เลยทวงเช้าทวงเย็น ทวงเช้าทวงเย็น ผมเองก็ไม่รู้จะเขียนอะไรเหมือนกัน ถึงแม้จะเคยเป็นนักเขียนอิสระให้หนังสือพิมพ์ชื่อดังของไทยอยู่พักหนึ่ง แต่เนื่องด้วยช่วงนี้ห่างบ้านห่างเมืองห่างอินเตอร์เน็ตมานาน เลยไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้นบนเล่มขวานทองผุๆ พังๆ ของเราบ้าง รู้แต่คุณบิ๊ก ดีทูบี เป็นอมตะไปแล้ว!!! มันก็เลยยังมึนตึ๊บอยู่ บวกกับความขี้เกียจที่อยู่เป็นเพื่อนหลังแก้วเบียร์ทุกคืน เรื่องมันก็เลยไปกันใหญ่ แต่เมื่อสัญญากะชาวบ้านเอาไว้แล้ว ก็เลยจำต้องสละเวลาคิดถึงสาวเกาหลีมานั่งเทียนเขียนต้นฉบับไร้คุณภาพชิ้นนี้ออกมา...เฮ่อ... ............................... ผมเองจบมาทางสายรัฐศาสตร์ สังคมวิทยา และมานุษยวิทยา รับปริญญาออกมากับความคิดบ้าๆ บอๆ เต็มไปหมด เมื่อชีวิตผกผันถูกนรกถีบส่งมาอยู่เมือง Aix แห่งนี้ ที่มีแต่เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ รอบข้างที่จบมาทางสายกฎหมาย และมาต่อสายกฎหมายกันอย่างครื้นเครง กลายเป็นว่าตอนนี้ผมเป็นเด็กไทยใน Aix คนเดวิทยา และมานุษยวิทยา โอวว...แม้เจ้า...อย่าให้เซด ถ้าจับคนสายผมไปคุยกับคนสายกฎหมายอย่างถึงพริกถึงขิงแล้ว ไม่แคล้วคงลงเอยด้วยการต่อยกัน... ฉะนั้น เมื่อคุณอยู่ Aix แต่ไม่ได้มาทางสายกฎหมาย ก็สมควรเลี่ยงๆ ออกไปเขียนเรื่องอื่น จะปลอดภัยจากการถูกรุมกระทืบทางความคิดมากกว่า ยิ่งช่วงนี้ไม่รู้จะเขียนอะไร ผมเลยขอยกเรื่องการปฏิรูปการศึกษาของประเทศไทยมาเล่ากันเพลินๆ ดีกว่า .......................................
ตั้งแต่ผมจำความได้ จำได้ว่ามีการพูดถึงเรื่องการปฏิรูปการศึกษาในประเทศไทยมาแล้วประมาณล้านปีเศษเห็นจะได้ แต่จนกระทั่งบัดนี้ สิ่งที่พอจะเป็นรูปธรรมจับต้องลูบคลำได้ของการการปฏิรูปการศึกษาผ่านมาคือการสามารถถีบเอามานี มานะ ชูใจ ปิติ และผองเพื่อนออกจากสารระบบการศึกษาไทยได้เป็นผลสำเร็จ เย่....ช่างน่ายินดีอย่างยิ่ง....ไม่ได้ครับ ไม่ได้ ประเทศไทยในยุคทักษิณานุวัตรแบบนี้ จะให้เด็กไทยมาขี่เจ้าแก่ เจ้านิล เลี้ยงลิง เลี้ยงควาย ทำเรือกสวนไร่นาได้อย่างไรกัน เด็กไทยยุคนี้ต้องรู้จักอินเตอร์เน็ต(ไว้ดูเว็บโป๊) รู้จักมือถือ(ไว้นัดกับแฟนไปจึ๊กกระดึ๋ย) ติดUBC เพื่อก้าวทันโลก(เลยแม่...งดูแต่ Channel V กะ MTV ) เด็กไทยยุคนี้จึงเป็นเด็กที่น่ารักอิ๊บอ๋ายเลย.... ส่วนการปฏิรูปเรื่องอื่นๆ พี่ไทยขอเก็บไว้ดองเค็มในนรกไปก่อนก็แล้วกัน.... ในมหายุคนี้ ถามใคร ใครก็พอจะรู้ว่า ระบบการศึกษาไทยนั้น เป็นระบบจับฉ่ายนิยมแบบคลาสสิค หยิบตรงนั้นมานิด ตรงนี้มาหน่อย ยืมชาวบ้านบ้านนู้นมานิด บ้านนี้มาหน่อย โดยไม่เคยปรับแต่งปรับปรุงให้มันได้รสชาติแบบไทยๆ เอาซะเลย จนกระทั่งเร็วๆ นี้ ผมได้อ่านผลงานการวิจัยเกี่ยวกับลักษณะของเยาวชนไทยในสมัยปัจจุบัน ปรากฏว่า ผลการวิจัยนั้นกระเด็นออกมาได้อย่างน่าสนใจชิ...โป๋งว่า.. 1. เยาวชนไทย มีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร(นักกฎหมายกรุณาช่วยตีความให้หน่อยครับว่า ก่อนวัยอันควรนั้น มันเมื่อไหร่(วะ..)) 2. เยาวชนไทยใช้ยาเสพติด 3. ติดการพนัน 4. วัตถุนิยม 5. เห็นแก่ตัว 6. เลวทุเรศ 7. เลวอุบาทว์ 8. เลวชาติ 9. เลวหมา 10. ฯลฯ บานตะไทแห่งความเลว ผลการวิจัยสรุปได้สั้นว่าเยาวชนไทยหมาไม่แดก!!! โอวว...ผลผลิตของระบบการศึกษาไทยช่างงามหน้าเสียจริง.... ไม่บอกก็รู้ว่าการพยายามปฏิรูปการศึกษาของไทยที่ผ่านมาประสบความสำเร็จแค่ไหน จนหลายคนอาจจะอยากกระชากคอเสื้อผมมาถามอย่างสุภาพว่า “เพราะเหตุใดเล่า(โว้ยย...)” ผมขอตอบว่า....ผมจะรู้ได้ยังล่ะฟะ!!!.... เรื่องความล้มเหลวของปฏิรูปการศึกษาในประเทศไทยนั้นมามองหลายด้านมากมาย ไม่ว่าจะทางด้านการเมือง สังคม วัฒนธรรม เศรษฐกิจ ปัจเจกบุคคล ฯลฯ พูดไปก็เรื่องยาว เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมผมจึงเขียนเรื่องนี้ ก็เพราะมันสามารถเอามาพล่ามแล้วพล่ามอีกได้หลายตอนพอๆ กับบ้านผีปอบ เอาล่ะ...ก่อนที่เริ่มเรื่องกันจริงๆ ลองมาลับสมองของท่านๆ ด้วยคำถามโง่ๆ หน่อยว่า “เป้าหมายของการปฏิรูปการศึกษาคืออะไร” ผมไม่รู้ว่าจะมีตอบได้กี่คน แต่คำถามนี้ตอบยากพอๆ กับคำถามที่ว่าดวงเฉลิมยิงตำรวจในผับจริงหรือเปล่า... หรือถ้าหากคุณไปนั่งอ่านบทความของนักวิชาการ นักเขียน นักวิจารณ์ นักด่าชาวบ้านชาวช่อง ก็จะเห็นว่า แต่ละคนนั้นให้ความที่ไม่เคยเหมือนกันเสียทีเดียว เหตุผลที่ผมลองตั้งคำถามนี้ขึ้นมาก็เพื่อจะลองลากเรื่องการปฏิรูปการศึกษามาถูๆ กับทฤษฎีทางการเมืองดู ............................... หากลองแบ่งเศษเสี้ยวของสมองทึบๆ ของผมจากการนั่งคิดถึงสาวเกาหลีมาหล่นทัศนะของตัวเองเกี่ยวกับเรื่องการปฏิรูปการศึกษาของไทยในแง่ทางการเมือง เหนือสิ่งอื่นใดต้องยอมรับเสียก่อนว่า การปฏิรูปการศึกษานั้น เป็นเรื่องที่รัฐมีบทบาทมากที่สุดในการปฏิบัติ เมื่อการปฏิรูปการศึกษาถือเป็นนโยบายของรัฐ รัฐก็ต้องสร้างเครื่องมือขึ้นมาเพื่อสามารถดำเนินนโยบายนี้ในสังคมให้ได้ เมื่อลากมาดูกับทฤษฎีทางการเมืองที่ง่ายที่สุดนั้น หากรัฐต้องการที่จะผลิตผลงานตามนโยบายที่วางไว้ สิ่งแรกที่ต้องทำคือ ตอบคำถามให้ได้ว่า เป้าหมายของแผนหรือนโยบายนั้นๆ คืออะไร หรือที่ทางรัฐศาสตร์เรียกกันง่ายๆ ว่า Output และเจ้า Output นี่แหล่ะที่เป็นตัวสำคัญที่สุดในการกำหนดปัจจัยทุกอย่างของแผน ทั้งรูปแบบของแผน ขั้นตอน ระยะเวลา รวมถึงลักษณะของวัตถุดิบต่างๆ ที่จะดำเนินกระบวนการให้เป็นไปตามแผน หรือที่เรียกง่ายๆ กันว่า Input ยกตัวอย่างกันง่ายๆ หากคุณหิวข้าว สิ่งที่คุณต้องทำอย่างแยกก็คือคุณต้องตอบคำถามของตัวเองให้ได้ว่าจะกินอะไร สมมติว่าคุณอยากจะกินพะแนงเนื้อ(โอ..คนเขียนก็อยากกินว่ะ) แสดงว่า Output หรือเป้าหมายเพื่อจะแก้ไขความหิวของคุณคือพะแนงเนื้อ จากนั้นคุณถึงจะรู้ว่าสิ่งที่คุณต้องทำคืออะไร คุณต้องเตรียมเนื้อ เตรียมกะทิ หรือแม้แต่กระทะหม้อไห ต่างๆ ที่จะสามารถเป็นเครื่องมือหรือ Input ในการดำเนินกระบวนการในการผลิตพะแนงเนื้อออกมา และแน่นอน หากคุณเปลี่ยนจากพะแนงเนื้อเป็นแฮมเบอร์เกอร์ สิ่งที่ต้องใส่ไปในแผนของคุณก็จะเป็นอีกแบบ หรือหากคุณอยากกินกิมจิคุณก็สามารถเดินไปถามไถ่คุณช้างแห่งเมือง Aix ได้ไม่ยาก..5555.... เช่นเดียวกัน ก่อนที่จะปฏิรูปการศึกษานั้น รัฐเองก็ต้องรู้ว่า เป้าหมายของการปฏิรูปการศึกษานั้น จะปฏิรูปไปทำซากอะไร แต่ที่ผ่านมา รัฐบาลบ้านเรานั้น มีความเป็นตัวของตัวเองสูง เปลี่ยนรัฐบาลนโยบายก็เปลี่ยน เปลี่ยนเจ้ากระทรวง แผนก็เปลี่ยนที เฮ่อ...ชักเหนื่อยแล้วแฮะ....พล่ามมาตั้งนานยังไม่เข้าเรื่องสักที เดี๋ยวขอตัวไปคิดถึงสาวเกาหลีก่อน ไว้ตอนหน้าค่อยมาต่อนะ....รอบนี้แนะนำตัวกันหอมปากหอม(ซอก)คอไปก่อนละกัน
|
|||||||||
